Treść umowy
Umowa to zgodne oświadczenia woli stron, które zmierzają do wywołania określonych skutków prawnych. Umowa powinna określić strony umowy, jak również prawa i obowiązki tych stron.
Właściwe opisanie stron jest istotnym elementem początkowej części umowy, czyli komparycji. Jeżeli stroną umowy będzie osoba prawa, czy też jednostka niemająca osobowości prawnej np. spółka osobowa należy również wskazać osoby uprawnione do reprezentowania tego podmiotu, zgodnie z sposobem jego reprezentacji.
Treść umowy zależeć będzie od tego, jakiego rodzaju umowę zawieramy. Przepisy dają stronom prawo do swobodnego kształtowania ich stosunku prawnego. Swoboda ta nie ma jednak charakteru bezwzględnego. Treść i cel umowy musi być zgodny z naturą umowy, przepisami i zasadami współżycia społecznego. Należy pamiętać o tym, że część z przepisów regulujących kwestie umów jest bezwzględnie obowiązująca. Wobec tego strony powinny się do nich bezwzględnie stosować.
Pamiętaj, że nazwa umowy nie oznacza automatycznie, że zawarłeś umowę danego rodzaju. O rodzaju umowy będzie decydowała jej treść, oraz cel i zgodny zamiar stron.
W umowie wskazujemy datę, jak również miejsce jej zawarcia. Konieczne jest określenie przedmiotu umowy. Przedmiot umowy powinien być określony dokładnie, aby uniknąć późniejszych sporów. Opisujemy wzajemne świadczenia stron oraz ich odpowiedzialność, w tym ewentualne kary umowne za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązań umownych. Oprócz opisu świadczeń określamy również sposób ich spełnienia w szczególności termin, miejsce, tryb realizacji. Zwykle świadczeniem jednej ze stron jest wynagrodzenie, należy, więc określić jego wysokości lub sposób jej ustalenia, termin zapłaty, a także sposób zapłaty np. przelew. Z uwagi na rodzaj umowy często wskazuje się okres na jaki została zawarta. Strony mogą postanowić też o warunkach rozwiązania umowy, zwłaszcza o okresie wypowiedzenia, formie tego wypowiedzenia. Można ustalić także przyczyny rozwiązania umowy w trybie natychmiastowym.
W przypadku zawarcia umowy na dłuższy okres warto wskazać sposób komunikacji między stronami np. wyznaczyć osoby reprezentujące wówczas strony, ich adresy poczty elektronicznej czy numery telefonów.
Jeżeli występuje czynnik obcy, czyli umowa zawierana jest z cudzoziemcem lub podmiotem z siedzibą z zagranicą to dobrą praktyką jest wybór prawa właściwego dla umowy. W przypadku umów dwujęzycznych wskazuje się też język, który ma pierwszeństwo w razie rozbieżności interpretacyjnych poszczególnych wersji językowych.
W postanowieniach końcowych umowy często regulowana jest też forma dla jej zmiany.
Jeżeli umowa lub jej realizacja wymaga ujawnienia drugiej stronie ważnych i poufnych informacji nie można zapominać również o klauzuli poufności.
